فرمانده شهید محمد یعقوب جوزجانی
محل تولد: جوزجان
تاریخ تولد: ۱۳۳۳/۰۸/۰۴
محل شهادت: جوزجان
تاریخ شهادت: ۱۳۶۲/۰۵/۱۱
فرمانده شهيد محمديعقوب جوزجانى
شهيد محمديعقوب جوزجانى، فرزند خليفه شريف، در سال ۱۳۳۳ شمسى، در قشلاق كهنه ولسوالی سوزمهقلعه، در يك خانوادهاى مذهبى ديده به جهان گشود. از آنجاییکه علاقه ی شدید به تعلیم وتربیت داشت پس از اتمام دوره متوسطه، مدتى مشغول تحصيل علوم اسلامى گرديد.
در سال ۱۳۵۷، پس از به قدرت رسيدن كمونيستها در افغانستان، و اعمال فشار و اختناق علیه مردم مسلمان، ایشان این شرایط را برنتابید.
در ماه قوس ۱۳۶۰، هنگامى كه دشمنان در يك طرح خائنانه، مردم و مجاهدان سوزمهقلعه را مورد تهاجم نظامى قرار داده و منطقه را در اشغال خود درآوردند، پدر شهيدجوزجانى را به جرم حمايت از مجاهدین مظلومانه به شهادت رساندند.با این وصف او با قامت راست و اراده آهنین رنج ها و مرارت های اعمال شده از سوی دشمن را تحمل نموده، دست از مقابله در برابر دشمن برنداشت.
شهيد جوزجانى در اوایل سال ۱۳۶۱، پس از چند ماه مهاجرت دوباره به سوزمهقلعه بازگشت و در نبرد آزادسازى منطقه شركت ورزيد. و فصل نوينى از فعاليتهاى جهادىاش را آغاز نمود. در تاريخ ۲۵/۰۴/۱۳۶۱ در نبرد سرنوشت ساز مجاهدان، معروف به جنگ رمضان مردانه در مقابل اشغالگران به مقابله پرداخت.
او با هوش سرشارى که داشت از قدرت طراحی خوبى در امور نظامى، اجتماعى و سياسى بهره مند بود و به همين علت در حالىكه بيش از چند ماه از حضورش در پايگاه مقاومت نمىگذشت، به سرعت جايگاه ممتازى در ميان مجاهدان پيدا كرد. پس از آنكه سرپرستى يك گروپ از مجاهدان به وى واگذار شد، در مقام يك فرمانده لايق و با تدبير در اكثر نبردها با نيروهاى تحت امرش حضورموفقانه و چشمگیر داشت.
در اواخر ۱۳۶۱، تعدادى از مجاهدین سوزمهقلعه، تحت فرماندهى ايشان به يك مأموريت جهادى در فارياب اعزام گردید. در سال ۱۳۶۲، كه لشكركشى نيروهاى مشترك اشغالگر شوروى مردم و مجاهدان سوزمهقلعه را هدف قرار می داد، اين فرمانده خوشنام جهادى به دفاع از ارزشهاى اسلامى و جهادى ادامه داد.
شهيد جوزجانى از همان دوران نوجوانى در محافل مذهبى و دينى حضورى با معنويت داشت. و در تاريخ ۱۱ اسد ۱۳۶۲سج، در آخرين عمليات خود در برابر قواى مشترك اشغالگر شركت ورزيد و به شدت مجروح شد. اين مجاهد نستوه كه مسئووليت جانشين فرماندهى كل مجاهدان سوزمه قلعه را به عهده داشت، لحظاتى پس از مجروح شدن بر اثر شدت جراحات نداى حق را لبيك گفت، و در بيست ونه سالگى به فيض شهادت نايل گرديد.